Po licznie wydanych, i nierzadko nagradzanych, propozycjach czytelniczych dla dzieci, Malina Prześluga tworzy pierwszą w swoim dorobku nowelę dla dorosłych odbiorców. Świat przedstawiony, w którym bohaterka, Ewa, daje się (nie)poznać czytelnikom, to najszarszy zakątek najgłębiej przeżywanego stanu nijakiej rzeczywistości. A może jedynie pretekst, by przyjrzeć się własnemu miejscu w życiu i sposobowi na jego przeżywanie, zanim ta szansa przeminie?
Malina Prześluga - Co tu robisz w środku zimy
88 stron
Ewa ma rację w jednej kwestii. Nie da się jej lubić. Można jej natomiast
współczuć, a na pewno empatyzować, gdy bliżej przyjrzy się jej próbom
walki z bylejakością
i pyrrusowych zwycięstw, które odnosi. To
dziewczyna z dużego miasta, którą do życia napędza niemoc. Bierność.
Nicnierobienie. Dlaczego więc warto przeczytać tę książkę?
Nowela Prześlugi jest opowieścią o pewnej perspektywie widzenia świata, która wydaje się dogłębnie pesymistyczna, ale nie przez przebyte traumy, wojny i cierpienie, tylko przez szarość codzienności, w której Ewa zakopuje się niebezpiecznie głęboko. To taka perspektywa widzenia świata, którą zna wielu z nas, w którą łatwo się powoli zapaść, bez drogi odwrotu. Ciekawe jest to, że bohaterka to dorastająca kobieta, która życie dopiero poznaje, ale którego ma już właściwie dość. A właściwie, po prostu lubi je testować, sprawdzać, egzaminować. Można odnieść wrażenie, że dziewczyna, która lubi przyglądać się małym zjawiskom, drobiazgom, detalom otoczenia, co rusz szuka kolejnego pretekstu, by przegiąć, docisnąć, znaleźć cokolwiek brzydkiego w czymś zwykłym, aż coś wybuchnie i zmieni jej sytuację, ale nie wybucha. A konkretnie, przynajmniej nie wybucha dla niej.
W "Co tu robisz w środku zimy" zaskakuje przede wszystkim ciekawy romans brudnej rzeczywistości z wizjami baśniowymi, nawet onirycznymi. Sny i marzenia Ewy są tutaj mocnym kontrastem dla tego, co dzieje się naprawdę, ale też motorem do pomyślenia
Nowela Prześlugi jest opowieścią o pewnej perspektywie widzenia świata, która wydaje się dogłębnie pesymistyczna, ale nie przez przebyte traumy, wojny i cierpienie, tylko przez szarość codzienności, w której Ewa zakopuje się niebezpiecznie głęboko. To taka perspektywa widzenia świata, którą zna wielu z nas, w którą łatwo się powoli zapaść, bez drogi odwrotu. Ciekawe jest to, że bohaterka to dorastająca kobieta, która życie dopiero poznaje, ale którego ma już właściwie dość. A właściwie, po prostu lubi je testować, sprawdzać, egzaminować. Można odnieść wrażenie, że dziewczyna, która lubi przyglądać się małym zjawiskom, drobiazgom, detalom otoczenia, co rusz szuka kolejnego pretekstu, by przegiąć, docisnąć, znaleźć cokolwiek brzydkiego w czymś zwykłym, aż coś wybuchnie i zmieni jej sytuację, ale nie wybucha. A konkretnie, przynajmniej nie wybucha dla niej.
W "Co tu robisz w środku zimy" zaskakuje przede wszystkim ciekawy romans brudnej rzeczywistości z wizjami baśniowymi, nawet onirycznymi. Sny i marzenia Ewy są tutaj mocnym kontrastem dla tego, co dzieje się naprawdę, ale też motorem do pomyślenia
o dziewczynie z czułością, wrażliwością,
dostrzeżenie jej ludzkiej twarzy. Ta surrealistyczna część opowieści
Prześlugi zdaje się być rykoszetem skrywanej części osobowości Ewy. W tym świecie dziewczyna czuje się bowiem dobrze, jest zauważalnie aktywna
i ma moc sprawczą. Tylko tutaj nic ją nie omija, więcej nawet, to ona
może być inspiracją dla świata, a świat nagina się do jej zasad.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz