„Pewnego dnia podszedł do mnie mężczyzna z papierosem: ma pani ogień? Odpowiedź zajęła mi kilka lat, ale pytanie było jak iskra. Moja wyobraźnia zajęła się i stanęła w płomieniach”.
Krótka wymiana ognia
198 stron
Opowieść zaczyna się na pozór zwyczajnie. Któregoś dnia Romę Dąbrowską,
starą poetkę, zaczepia na przystanku młody mężczyzna. Krótkie spotkanie
staje się dla niej swoistym odkryciem – uświadamia sobie, że jej życie
erotyczne dobiegło już końca. Odtąd Roma rozpoczyna swój życiowy bilans
miłosny: wydobywa z pamięci erotyczne przygody, krótkie chwile
namiętności i miłosne wspomnienia. Powoli odkrywa siebie w różnych
rolach: córki, żony, pisarki i matki. Wspominając dawne miłostki,
zastanawia się, co stało się z jej genialną córką, która pewnego dnia ją
opuściła. Odnalezienie jej stanie się dla Romy równie istotne, jak
odpowiedź na pytanie, kim właściwie jest ona sama – i kim są dla niej
ludzie spotkani niegdyś na jej życiowej drodze.
„Krótka wymiana ognia” to przepełniony ironią oraz błyskotliwym humorem portret kobiety, której ciało, bez jej zgody, postanowiło się zestarzeć. Dawni wielbiciele, byli mężowie, postać matki powracają w groteskowych wizjach bohaterki, która rozpatrując swoje klęski, pozostaje wierna dewizie – „Kiedy jest smutno, to niech będzie chociaż wesoło”.
„Krótka wymiana ognia” to przepełniony ironią oraz błyskotliwym humorem portret kobiety, której ciało, bez jej zgody, postanowiło się zestarzeć. Dawni wielbiciele, byli mężowie, postać matki powracają w groteskowych wizjach bohaterki, która rozpatrując swoje klęski, pozostaje wierna dewizie – „Kiedy jest smutno, to niech będzie chociaż wesoło”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz